Johan Pouw over overname Besseling Travel:
'Je moet echt alles opnieuw doen'
Het ging allemaal razendsnel, de overname van Besseling Travel door Pouw Vervoer. Dat moest ook, legt Johan Pouw uit. “Zit er teveel tijd tussen een faillissement en een overname of doorstart, dan zijn de klanten gevlogen en valt er weinig meer over te nemen.” Johan Pouw moest dus snel handelen. Een sprong in het diepe en tegelijkertijd een weloverwogen beslissing.
Dat het niet goed ging met vervoerbedrijf Besseling was al langer bekend. De taxipoot was al eerder in andere handen overgegaan. De andere delen van Besseling gingen nu ook mee in de ondergang. Jammer, het was een mooi bedrijf, zullen velen dan zeggen. Johan Pouw zegt er dan eerlijk achteraan: “Maar het is wel failliet, dus is er iets goed fout gegaan”. Over wat dat is speculeert hij liever niet, ook al omdat zelfs voor hem de tijd te kort is om het echt te ontrafelen. Wel heeft hij gezien dat diesel te duur werd ingekocht. “En je wagenpark laten leveren door één leverancier is economisch misschien ook niet de beste keuze.” Allemaal water onder de brug. Johan Pouw heeft de boeken gezien en is met zijn mensen Besseling opnieuw aan het uitvinden. Hij heeft in ieder geval tachtig arbeidsplaatsen gered. De organisatie draait inmiddels weer op volle toeren. Samen met de staf in Vianen, worden heel wat overuren gemaakt. “Maar het wordt zonder al teveel morren gedaan”, laat hij weten.
Eigenzinnig
Johan Pouw is een eigenzinnige ondernemer die bij toeval in de bussenbranche is beland. Het verhaal is bekend, als boerenzoon vond hij discotheken wel leuk en kocht er samen met zijn broer een. Hier kwam een bus bij mee voor het vervoer van de discoklanten en van het een kwam het ander. Eind verleden jaar haalde Pouw een opdracht van Syntus/Keolis binnen om als onderaannemer te gaan rijden. Dertig bussen werden er aangeschaft. En nu in februari, amper twee maanden verder koopt hij Besseling met uiteindelijk 36 touringcars, in hoofdzaak Setra's.
Het vervoerpakket van Besseling sluit mooi aan op dat van Pouw Vervoer. Dat rust op drie poten: ondersteuning OV, schoolvervoer voortgezet onderwijs en evenementenvervoer. Voor de overname van Besseling had het zeventig bussen. “Besseling was een bedrijf waar wij qua concurrentie geen last van hadden. Je komt elkaar natuurlijk wel eens tegen, maar dat was het dan ook. Daarbij heeft het een mooi bedrijfsterrein dat nu ook de thuisbasis is geworden voor de dertig bussen die we voor Syntus inzetten.” Tot de opstallen behoren ook de werkplaatsen, goed geoutilleerd. Van Besseling zijn 36 touringcars overgenomen. “Een mix van nieuw en wat ouder, dubbeldekkers, een VIP-auto en enkele 'zestigers'.” De resterende Setra's die Besseling in bedrijf had, zijn teruggegaan naar Evobus. Een groot deel van de Besseling-vloot was geleased en bij een faillissement worden de leasecontracten automatisch ontbonden.
Wat ging er fout
Wat er nu eigenlijk fout is gegaan bij Besseling blijft koffiedik kijken. Het begon natuurlijk met het faillissement van Besseling Taxi en het lijkt erop dat het management hierna het lek niet echt meer boven kon krijgen. “Je loopt op enig moment ook met oogkleppen op in je eigen bedrijf”, is de uitleg van Johan Pouw. Aangezien hij de boeken heeft gezien, moet hij een goed idee hebben waar het fout ging. Dat heeft hij ook, zegt hij glimlachend, maar meer wil hij er niet over kwijt, behalve dan dat het al enkele jaren duidelijk was dat het niet goed ging. “Dan worden de klassieke fouten gemaakt, geld schuiven tussen de verschillende bedrijfsonderdelen, terugleasen van aan de bank verkochte voertuigen en dergelijke. Als je dan niet echt iets structureel veranderd ben je alleen financiële gaten aan het dempen.” Over de andere in de pers genoemde zaken als het inhuren van een directeur die orde op zaken moest stellen, maar daar een andere opvatting over had, wil Johan Pouw niets zeggen. “Dat is niet aan mij maar een zaak tussen hem en Besseling. Wat ik wel kan zeggen is dat er misschien een zekere laksheid was opgetreden in het omgaan met leveranciers. Het lijkt erop dat er niet meer echt scherp werd onderhandeld.” Wat Johan Pouw betaald heeft voor Besseling Travel kan hij nog niet zeggen. “Er is natuurlijk een prijs afgesproken, maar we hebben ook de debiteuren overgenomen en dat kan de overnameprijs weer beïnvloeden. Het is gewoon nog niet definitief.”
Een mooi bedrijf maar het is wel failliet, dus is er iets goed fout gegaan
Snel handelen
Dat het allemaal zo snel is gegaan van het moment dat Besseling failliet werd verklaard en dat Pouw zijn handtekening zette, heeft alles te maken met het feit dat de curator snel wilde handelen. “Ook een curator wil geen risico lopen. Stel hij wacht af om een doorstart mogelijk te maken en er gaat een bus op zijn kant. Dan is de curator verantwoordelijk met alles wat er bij komt kijken. Maar ook, busbedrijven kun je niet een week stil zetten, dan lopen je klanten heel snel weg. Voor de curator telde ook mee dat wij tachtig mensen mee overnamen. Die houden hun werk in Amersfoort.” Pouw zal vasthouden aan twee vestigingen, vooral vanwege de sfeer. Dat vindt hij belangrijk. “De club is gewoon te groot om het allemaal vanuit Vianen aan te sturen. Het zou me misschien twee fte schelen als ik het wel zou doen, maar ik denk dat het zich terugbetaalt aan sfeer, ziekteverzuim enzovoort. Wat we natuurlijk wel doen is nu al kijken of ritten tussen Pouw en Besseling geruild kunnen worden, dat is een stukje synergie wat we erin brengen. Alleen bij specifieke Besseling-klanten doen we dat dan weer niet. We willen de relatie die Besseling met haar klanten had zoveel mogelijk intact laten.”
Contracten en vergunningen
Zijn mensen in Vianen hebben zich letterlijk een slag in de rondte gewerkt. Zes dagen per week, tien uur per dag. “Denk alleen al aan de arbeidscontracten voor die tachtig mensen. Die moet je wel klaar hebben liggen als ze beginnen. Het computersysteem in Amersfoort hebben we vervangen door ons systeem. Dat betekent dat onze ICT-man in Vianen er ineens heel wat werk bij kreeg. Maar ook moeten alle Besseling-ritten handmatig ingevoerd worden in ons systeem, anders kun je niet plannen. Je moet echt alles opnieuw doen, zoals de contracten met de stroomleverancier, internet en telefoon. De vergunningen van Besseling houden bij een faillissement op te bestaan, die moet je opnieuw aanvragen, dus ga je in de slag met Kiwa. Alles moet je regelen, denk aan de UTA-pas om te tanken, verzekeringen, mobiele telefoonabonnementen, tolkastjes in de touringcars waar nieuwe contracten voor moeten komen. De eerste weken gaven we de chauffeurs 'cash' mee om de tol contant te betalen, echt een hoop gedoe. Het is meer werk dan alleen 'effe' een bedrijf kopen. Gelukkig werkten instanties zoals ILT goed mee en gaven ze goed advies. Maar toch. Het is een mooie belevenis maar wel heel bewerkelijk.”
Twee bedrijven erbij
Dat zoiets een wissel trekt op de organisatie is duidelijk. Johan Pouw zegt dat zijn organisatie best wel wat aan kan, maar het begon al in december met de dertig bussen die erbij kwamen voor het OV-werk voor Syntus. “Dat is feitelijk ook een bedrijf met dertig bussen wat je er even snel bij gaat doen. Dit zagen we natuurlijk ver van te voren aankomen, maar het is best een klus om het voor elkaar te krijgen. En op het moment dat dat goed liep en iedereen dacht het even wat rustiger te krijgen, kwam Besseling voorbij en begon het feest van voren af aan. Weer 36 bussen erbij met tachtig mensen en dat vlak voor het seizoen.”
Met het in dienst nemen van zo'n grote groep mensen is nogal wat gemoeid - arbeidscontracten die opgesteld moeten worden en personeelsadministratie - al is er de cao en is de huidige arbeidsmarkt ook dusdanig dat een buschauffeur echt wel werk kan vinden. Johan Pouw: "Er hoeft in onze sector op dit moment niemand thuis te zitten. Wij hebben nu nog geen problemen om voldoende mensen te krijgen. Wel zien wij bij pieken dat we soms oproepers te kort komen. Dat heeft te maken met de Code 95, waardoor een groep chauffeurs er niet meer is. Die mensen die er af en toe graag nog een ritje bij doen, maar niet meer met een zekere regelmaat en daarom Code 95 niet willen bijhouden.”
Alles moet je regelen, denk aan de UTA-pas, verzekeringen, mobiele telefoonabonnementen, tolkastjes, vergunningen...
Koffieautomaat
Het betekent dat een bedrijf personeel aan zich zal moeten binden. Volgens Johan Pouw gaat het om 'het leuk maken voor de mensen om er te werken'. Dat lukt hem in Vianen behoorlijk goed. Zo kunnen chauffeurs een papadag krijgen, gewoon een vaste dag in de week om voor zijn kinderen te zorgen. Daarnaast krijgt een chauffeur als het enigszins mogelijk is een paar dagen van te voren zijn planning door, zodat hij zijn vrije tijd kan indelen, maar ook om zijn werk goed te kunnen voorbereiden. Voor het onderlinge contact is een deel van het vroegere MAN-pand, waar Pouw Vervoer is gevestigd, ingericht als een soort kroeg. Het doet sterk denken aan de discotheken in de jaren tachtig. Al is de biertap puur voor decoratie, er komt geen bier uit! Heel bewust is de koffieautomaat waar chauffeurs en kantoorpersoneel gebruik van maken hier geplaatst. “Zo houden mensen contact met elkaar, effe bijpraten bij de koffieautomaat, wie doet dat niet. Dan hoort de planner bijvoorbeeld dat het zoontje van chauffeur Jan ziek is en houdt hij er onbewust al rekening mee. Het zijn kleine dingen, maar wel belangrijk. Zo wil ik dat ook in Amersfoort bij Besseling gaan doorvoeren, maar alles op zijn tijd, eerst de operatie op orde hebben.”
Samenwerken als motto
In Amersfoort huurt Pouw vervoer het terrein en kantoor van Kasberg Beheer, dat het gat vulde direct na het faillissement van Besseling. Pouw heeft een optie tot koop. De werkplaatsen worden waarschijnlijk verhuurd, al zegt Johan Pouw erbij dat het allemaal gaat om de 'knaken'. Op het moment van het interview had hij de afweging nog niet gemaakt, maar hij is met Buspartners en Evobus in gesprek. “Het hangt erom of ik het onderhoud ga uitbesteden of dat we het zelf zullen gaan doen en monteurs in dienst nemen. Het spuitwerk en klein schadeherstel houden we wel in eigen beheer.” In Vianen heeft Pouw Vervoer ook eigen werkplaatsen, een deel wordt verhuurd aan Tilburg Bastianen waar werk aan wordt uitbesteed. En dat biedt synergievoordelen, in bijvoorbeeld inkoop en verdeling van werk. “Hetzelfde doen we met collega-busbedrijven in andere delen van het land. Wij kunnen niet het hele land bestrijken, dus zoek je partners in andere delen van het land. Door krachten te bundelen kun je ook inschrijven op aanbestedingen die regio-overschrijdend zijn. Want in deze bedrijfstak blijft het oppassen, het verschil tussen verlies en winst is niet erg groot.”
Tekst: Jos Haas Uit: Touringcar&Bus uitgave april 2018